Kakkerlakken in huis!
Door: Jerusha
Blijf op de hoogte en volg Joël en Jerusha
27 Oktober 2014 | Hong Kong, Tuen Mun San Hui
Voordat je dit verhaal leest, wil ik je waarschuwen. Ben je iemand die een zwak heeft voor insecten, met name voor kakkerlakken? Beware, dit is een behoorlijk heftig verhaal. Je zou het zelfs kunnen plaatsen onder een waargebeurde triller, al is het dan wel een geweldig slechte cliché. Toch wil ik je bemoedigen, er is een happy ending dus wees gerust.
Als je het aandurft wens ik je heel veel leesplezier!
Het begon allemaal toen ik woensdagnacht m'n bed uit moest om een bezoekje te breng aan de wc. Balend dat ik mijn heerlijke warme bedje uit moest, liep ik half slapend naar de badkamer. Ik deed het licht aan, de deur open en tot mijn schrik stormde er een onwijs groot beest onder de wc deur door, recht op mij af! Ik, de held die ik ben, gilde en trappelde in het rond in de hoop dat het beest niet mij zou raken. Ik verzamelde al mijn moed sprong over het beest heen en rende de wc in. Stiekem hoopte ik natuurlijk dat het beest weg zou zijn als ik de wc weer uit zou komen, maar helaas. Toen ik de wc deur weer opende zat het beest er nog steeds. Ik was inmiddels toch wel nieuwsgierig geworden wat voor een beest het was en besloot over mijn angst heen te stappen en het 'ding' van dichterbij te bekijken. Tot mijn opluchting was het geen spin, maar een keverachtig insect. Ik had verder niet mijn bril op dus ik kon het ook niet zo goed bekijken, ik besloot het beest maar te laten voor wat het was en naar bed te gaan.
Veilig in bed beland, nog steeds na bibberend van mijn wc bezoek, bedacht ik me dat ik Joël de volgende ochtend wel zou vertellen over mijn nachtelijke avontuur. Ik besloot verder te gaan slapen. Na 5 seconden hoorde ik geritsel bij de gordijnen. Het zijn van die rietenmatten en iets zat op die rietenmatten. Ik probeerde het te negeren. "Niets aan de hand" zei ik tegen mezelf "het zal vast iets ongevaarlijks zijn, probeer te slapen". Dit zo'n 5 keer gezegd te hebben tegen mezelf (natuurlijk klaarwakker door alle adrenaline) begon het geritsel te veranderen in gefladder, het gefladder kwam vlak boven ons bed en ging naar de andere kant van de kamer. Ik gilde het uit en deed het licht aan. Ik vond dat ik al heel dapper was geweest maar dit was toch echt de druppel. Gelukkig werd Joël wakker van mijn gegil, hoe kon het ook anders. Ik wees hem op het grote ding. Hij zat nu in het andere rietenlattengordijn hoog boven in. Nu ik mijn bril op had kon ik zien dat het geen gewone kever was maar een geweldig uit de kluitengewassen kakkerlak was! Snel ging ik opzoek naar iets waarmee we dit grote ding tot moes konden slaan. Terwijl ik een groot a4 schrift vond, bleef Joël op de kakkerlak passen. Tot zijn grote verdriet zag hij het beest vanuit de gordijnen vallen en onder ons bed kruipen. Dan maar een bezem zien te vinden om het beest onder het bed vandaan te jagen. Jaja, het is niet voor niets dat we in Nederland de verontreinigingsdienst bellen voor dit soort klusjes... Het is letterlijk een nachttaak om zo'n beest te pakken te krijgen. Joël heeft nog wat pogingen gedaan het beest onder het bed vandaan te krijgen, maar hij was en bleef weg. Nu hadden we eindelijk tijd voor wat verwerking. We hebben voor de zekerheid toch even onze grote vriend het internet erbij gepakt voor een goede diagnose. Na wat vergelijkingsmateriaal diagnosticeerden we dit beest als een Australische of Amerikaanse kakkerlak. Deze worden zo'n 4,5 cm groot!
Toen we op de klok keken zagen we dat het nog maar half 4 s nachts was, te vroeg dus om ons bed uit te gaan. Dan maar weer slapen. Joël sliep vrij snel in, ik na een half uur ook (maar letterlijk de hele nacht liggen dromen over kakkerklakken...). Toen we de volgende ochtend wakker werden gingen we al vroeg ons bed uit, ondanks dat we nog moe waren door deze nachtmerrie konden we niet meer slapen. Terwijl ik me aan kleed werp ik een blik naar mijn nachtkastje en zie (tot mijn opluchting) een dode kakkerlak onder het bed. Ik schakel Joël in die het beest met veger en blik netjes in de kliko wil gooien. Terwijl Joel het beest opveegt komt de kakkerlak tot leven, het bleek dat hij niet meer kon bewegen omdat hij op zijn rug lag, maar dood was hij allerminst. Het beest wilde razend snel wegvluchten maar Joël was sneller. Hij had het beest nog met de bezem beet en na een grote worsteling gaf de kakkerlak eindelijk het lootje. De nachtelijke strijd was gewonnen, de schrik zat er goed in en je zou zeggen dat dit het einde was van deze onwijs slechte (waargebeurde) triller, maar helaas was dit nog maar het begin van een week lange terreur. Kakkerlakken zijn nachtdieren dus niet over dag te vinden. Wel komen ze te voorschijn zodra het donker wordt. Tot nu toe kwamen bij ons de kakkerlakken alleen uit de badkamer (met uitzondering van die ene). Een week lang zagen we elke avondwel een kakkerlak (gelukkig bleef het er bij 1 grote of een kleintje per avond).
We hebben wat navraag gedaan op Crossroads en het blijkt op dit terrein de normaalste zaak te zijn om kakkerlakken in huis te hebben. Vooral op de begane grond komen ze regelmatig voor. Niemand doet er erg moeilijk over. Je hebt goede insecticide ertegen in de supermarkt. Nu langzaam maar zeker krijgen wij ook de overhand in deze zaak. We hebben in alle kamers het huis gezegend en vrij gebeden van nare geesten en beesten. Verder hebben we alle gaten en kieren dicht gestopt, overal kakkerlakdoosjes neergelegd en insecticide spray op de deurposten gedaan zodat ze in ieder geval niet meer in onze slaapkamer kunnen komen. Het lijkt te werken, want na die ene week hebben we geen kakkerlak meer gezien. Hopelijk blijft dit ook zo!
Als je het aandurft wens ik je heel veel leesplezier!
Het begon allemaal toen ik woensdagnacht m'n bed uit moest om een bezoekje te breng aan de wc. Balend dat ik mijn heerlijke warme bedje uit moest, liep ik half slapend naar de badkamer. Ik deed het licht aan, de deur open en tot mijn schrik stormde er een onwijs groot beest onder de wc deur door, recht op mij af! Ik, de held die ik ben, gilde en trappelde in het rond in de hoop dat het beest niet mij zou raken. Ik verzamelde al mijn moed sprong over het beest heen en rende de wc in. Stiekem hoopte ik natuurlijk dat het beest weg zou zijn als ik de wc weer uit zou komen, maar helaas. Toen ik de wc deur weer opende zat het beest er nog steeds. Ik was inmiddels toch wel nieuwsgierig geworden wat voor een beest het was en besloot over mijn angst heen te stappen en het 'ding' van dichterbij te bekijken. Tot mijn opluchting was het geen spin, maar een keverachtig insect. Ik had verder niet mijn bril op dus ik kon het ook niet zo goed bekijken, ik besloot het beest maar te laten voor wat het was en naar bed te gaan.
Veilig in bed beland, nog steeds na bibberend van mijn wc bezoek, bedacht ik me dat ik Joël de volgende ochtend wel zou vertellen over mijn nachtelijke avontuur. Ik besloot verder te gaan slapen. Na 5 seconden hoorde ik geritsel bij de gordijnen. Het zijn van die rietenmatten en iets zat op die rietenmatten. Ik probeerde het te negeren. "Niets aan de hand" zei ik tegen mezelf "het zal vast iets ongevaarlijks zijn, probeer te slapen". Dit zo'n 5 keer gezegd te hebben tegen mezelf (natuurlijk klaarwakker door alle adrenaline) begon het geritsel te veranderen in gefladder, het gefladder kwam vlak boven ons bed en ging naar de andere kant van de kamer. Ik gilde het uit en deed het licht aan. Ik vond dat ik al heel dapper was geweest maar dit was toch echt de druppel. Gelukkig werd Joël wakker van mijn gegil, hoe kon het ook anders. Ik wees hem op het grote ding. Hij zat nu in het andere rietenlattengordijn hoog boven in. Nu ik mijn bril op had kon ik zien dat het geen gewone kever was maar een geweldig uit de kluitengewassen kakkerlak was! Snel ging ik opzoek naar iets waarmee we dit grote ding tot moes konden slaan. Terwijl ik een groot a4 schrift vond, bleef Joël op de kakkerlak passen. Tot zijn grote verdriet zag hij het beest vanuit de gordijnen vallen en onder ons bed kruipen. Dan maar een bezem zien te vinden om het beest onder het bed vandaan te jagen. Jaja, het is niet voor niets dat we in Nederland de verontreinigingsdienst bellen voor dit soort klusjes... Het is letterlijk een nachttaak om zo'n beest te pakken te krijgen. Joël heeft nog wat pogingen gedaan het beest onder het bed vandaan te krijgen, maar hij was en bleef weg. Nu hadden we eindelijk tijd voor wat verwerking. We hebben voor de zekerheid toch even onze grote vriend het internet erbij gepakt voor een goede diagnose. Na wat vergelijkingsmateriaal diagnosticeerden we dit beest als een Australische of Amerikaanse kakkerlak. Deze worden zo'n 4,5 cm groot!
Toen we op de klok keken zagen we dat het nog maar half 4 s nachts was, te vroeg dus om ons bed uit te gaan. Dan maar weer slapen. Joël sliep vrij snel in, ik na een half uur ook (maar letterlijk de hele nacht liggen dromen over kakkerklakken...). Toen we de volgende ochtend wakker werden gingen we al vroeg ons bed uit, ondanks dat we nog moe waren door deze nachtmerrie konden we niet meer slapen. Terwijl ik me aan kleed werp ik een blik naar mijn nachtkastje en zie (tot mijn opluchting) een dode kakkerlak onder het bed. Ik schakel Joël in die het beest met veger en blik netjes in de kliko wil gooien. Terwijl Joel het beest opveegt komt de kakkerlak tot leven, het bleek dat hij niet meer kon bewegen omdat hij op zijn rug lag, maar dood was hij allerminst. Het beest wilde razend snel wegvluchten maar Joël was sneller. Hij had het beest nog met de bezem beet en na een grote worsteling gaf de kakkerlak eindelijk het lootje. De nachtelijke strijd was gewonnen, de schrik zat er goed in en je zou zeggen dat dit het einde was van deze onwijs slechte (waargebeurde) triller, maar helaas was dit nog maar het begin van een week lange terreur. Kakkerlakken zijn nachtdieren dus niet over dag te vinden. Wel komen ze te voorschijn zodra het donker wordt. Tot nu toe kwamen bij ons de kakkerlakken alleen uit de badkamer (met uitzondering van die ene). Een week lang zagen we elke avondwel een kakkerlak (gelukkig bleef het er bij 1 grote of een kleintje per avond).
We hebben wat navraag gedaan op Crossroads en het blijkt op dit terrein de normaalste zaak te zijn om kakkerlakken in huis te hebben. Vooral op de begane grond komen ze regelmatig voor. Niemand doet er erg moeilijk over. Je hebt goede insecticide ertegen in de supermarkt. Nu langzaam maar zeker krijgen wij ook de overhand in deze zaak. We hebben in alle kamers het huis gezegend en vrij gebeden van nare geesten en beesten. Verder hebben we alle gaten en kieren dicht gestopt, overal kakkerlakdoosjes neergelegd en insecticide spray op de deurposten gedaan zodat ze in ieder geval niet meer in onze slaapkamer kunnen komen. Het lijkt te werken, want na die ene week hebben we geen kakkerlak meer gezien. Hopelijk blijft dit ook zo!
-
28 Oktober 2014 - 09:03
Bert:
Kakkerlakken hebben ook goede kanten, dit vond ik ergens .....
Over het nut van kakkerlakken
Ik herinner me nog zeer goed hoe we bij het leger, tijdens een keukenkarwei, niet alleen moesten afwassen en afdrogen.
Neen. Op elk “vrij moment”, dus als er eventjes geen potten en pannen te bespeuren waren, moesten we schrobben en dweilen en poetsen: de kasten, de tafels, de vloer, de faience-stenen-muren.
En als je dan een emmer water over de gietijzeren radiators zwiepte, zag je ze met tientallen op de grond denderen en wegspartelen: vieze, zwartbruine kakkerlakken.
Bah!
Maar je hebt hier in mijn blogje intussen al wel geleerd, dat je met uitgesproken negatieve gevoelens altijd moet oppassen.
"Elk nadeel heb z’n voordeel” zegt Johan Cruyff altijd.
Zouden er dan aan die vieze bruine beesten ook voordelen vastzitten? Jawel!
Wetenschappers van de Universiteit van Nottingham hebben ontdekt dat de hersenen van kakkerlakken en sprinkhanen vol bacteriedodende stoffen zitten!
Ze konden er zelfs negen soorten antibiotica uit extraheren.
En die cocktail lijkt prima te werken tegen bacteriën die door de klassieke bacteriëndoders niet meer klein te krijgen zijn. Tegen de gevreesde ziekenhuisbacterie MRSA en de darmbacterie Escherichia coli bijvoorbeeld.
De onderzoekers verklaren de aanwezigheid van de antibiotica door het milieu waarin kakkerlakken “hun dagen” doorbrengen: in een omgeving vol bacteriën, moeten die beestjes wel intern moleculen produceren die hen toelaten om te overleven.
Men is nu op weg om op basis van zo’n kakkerlakkenhersenextract, een nieuw en efficiënt antibioticum te ontwikkelen.
Geen voet erop dus!
-
03 November 2014 - 22:16
Oma Van Vugt:
hallo , Joel en jerusha . Wat een avontuur met die nare beesten in huis, zeg.Op vakantie , hebben wij eens een muis in de slaapkamer gehad . Ik zat gillend op bed , Wim heeft hem met kleerhanger dood geslagen, gelukkig .
mooi , dat jullie al een beetje gewend zijn in jullie nieuwe omgeving , en ik wens nog een goede tijd en sterkte met jullie werk .
Hartelijke groeten ,opa en oma van Vugt .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
